Ga naar de inhoud

Quick-fixes en gesprekken

Ik weet niet hoe het bij u zit, maar ik ben best wel vatbaar voor de belofte van snelle oplossingen met groot resultaat.
De nieuwste anti-rimpelcrème, een maandje even stevig fitnessen, een wimper-groei-serum, een paracetamolletje.
Lekker makkelijk, en ondertussen gewoon verder doen wat je altijd doet.

Nieuwe managementhypes, dure trajecten, fancy tools.
Het valt me op dat ook veel leidinggevenden geloven in een oplossing die buiten zichzelf ligt, een quick-fix.
Een snelle, waanzinnig effectieve oplossing die medewerkers op slag blij en productief maakt. Jammer, maar helaas.

Mensen aan je bedrijf binden, hen goed doen voelen, heeft alles te maken met hoe je het contact met hen invult.
Maak je tijd voor hen? Of heb je veel ‘Straks-misschien-heel-kort’-reacties?
Ben je makkelijk benaderbaar, of wissel je de ene strategische meeting af met de volgende snelle mail-reactie?

Als leidinggevende dien je te weten wie je medewerkers zijn, wat ze nodig hebben om alles uit zichzelf te kunnen halen. Dus heb je gesprekken te voeren.
Niet enkel functionerings- en evaluatiegesprekken (als die het al niet erger maken) maar continue conversaties.

Nu nog meer dan ooit moeten we voortdurend kleine en grote gesprekken voeren.
Met iedereen waarmee we samenwerken. Aan de koffiemachine, in een gesprek op afspraak, tijdens een wandeling. Op maat van de persoon en van het onderwerp.
Doorheen alle veranderingen en onzekerheden versterken gesprekken het vertrouwen.
Luistervaardigheid is daarin cruciaal.

Ik zie leiders in een gesprek dikwijls ‘scannen’ naar informatie die hen zo snel mogelijk leidt naar een oplossing.
Dat is waar ze voor zijn opgeleid, in getraind zijn, voor beloond worden: een probleem analyseren en snel een gepaste oplossing bovenhalen.

Een mens is echter drager van een nogal onoverzichtelijke, grote hoop data. Data waarover hij/zij/die niet eens altijd bewust beschikt.
Echte gesprekken hebben dan ook een andere mindset nodig.
Eén van nieuwsgierigheid, van niet-weten en niet-oordelen.

Het is helemaal niet erg dat je geen pasklare oplossing uit je mouw kan toveren.
Wanneer je als leidinggevende de tijd en ruimte neemt om niet direct te willen oplossen maar om te luisteren, werk je aan het contact tussen jou en je medewerker.
Door echt en open te luisteren creëer je inzicht in de situatie, zowel bij jezelf als bij de andere.

Ja, de beloftes van quick-fixes zijn verleidelijk, maar meestal duur en veranderen niets fundamenteel.
Echte gesprekken voeren kost inderdaad tijd en voortdurende inzet.
Ze vormen volgens mij de belangrijkste weg naar duurzame samenwerking en tevreden medewerkers die het beste uit zichzelf kunnen halen.

(Ik ga trouwens beter luisteren naar mijn lichaam en van fitness een vaste gewoonte maken. En dat mijn wimpers even kort zouden blijven, wist ik stiekem al wel.)

Tags: