Héhé, we hebben Ingrid van Cut the Crap Coaching gecontacteerd, het is in orde, opgelost.
Volgens mij is dat de opgeluchte, zelfbegoochelende gedachte van sommige gedreven HR-verantwoordelijken en managers waar ik verkennende gesprekken mee heb en offertes voor schrijf.
Want na een enthousiaste bevestiging dat dit ‘precies is wat we nodig hebben!’ blijft het soms lang stil.
(Ik weeg dan af wanneer het gepast is contact op te nemen. Niet te laat dat ze niet denken dat ik niet betrokken ben/ Niet te snel dat ze niet denken dat ik niets anders heb te doen of wanhopig ben.)
Ik ben me heel goed bewust van het feit dat er altijd wel iets dringender is dan beter leren communiceren.
De waan(zin) van de dag, de onzekere tijden, de grote druk gooien continu ‘belangrijkere’ zaken op ons bord.
Ook lijkt mondelinge communicatie iets vanzelfsprekends: ’We praten toch al met elkaar?’
Tegelijk worden gesprekken door velen als tijdverlies óf als iets engs beschouwd.
Het ís niet vanzelfsprekend om een groot draagvlak te bouwen voor een gespreksvaardigheden-traject en dit bovenaan de prioriteitenlijst te zetten. Snap ik helemaal.
In ruimtes waar te weinig zuurstof en circulatie is, krijgen mensen hoofdpijn, gaat de focus naar beneden, en wordt het louter een kwestie van volhouden.
Exact hetzelfde geldt voor teams en organisaties waar te weinig open en eerlijke gesprekken worden gevoerd.
Veel fouten, wrevel en ‘gedoe’ ontstaan niet door onkunde, maar door gebrekkige communicatie.
Er is dan ook echt veel te winnen door de superbron van het goede, open gesprek aan te boren.
Ruimte en draagvlak creëren voor sterke gesprekken is geen nice-to-have. Het is een strategische zet.
Goede, echte gesprekken zijn de zuurstof van een organisatie.
Laat uw mensen ademen.
